Historia obrazu Zwycięskiej Królowej Różańca z Kozielska

Obraz jest owocem idei, sięgającej ostatnich lat przed II wojną światową. Powstał wtedy w Wilnie Instytut Marianum, zrzeszający świeckich ("braci marianistów") - pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej.

Inicjatywa wyszła od Tadeusza Bireckiego, który pierwsze kroki w stronę założenia Instytutu podjął wcześniej w swych rodzinnych Pantalowicach, w pobliżu Przeworska, niedaleko Sanoka, bliskiego z kolei Strachocinie, miejscu urodzenia św. Andrzeja Boboli...

Gdy wybuchła II wojna światowa losy rzuciły marianistów do Kozielska, skąd wcześniej inni jeńcy zostali wywiezieni na zagładę, zwłaszcza do najbardziej osławionego Katynia.

W obozie kozielskim Birecki znalazł okazję, by zrealizować ideę, noszoną w sercu od dawna - stworzyć obraz dla Marianum. Bliska mu była wileńska Matka Boża Ostrobramska, natomiast inni marianiści darzyli czcią wizerunek Matki Boskiej z Żyrowic, uznawanej za patronkę unitów. Gdy ten ostatni wizerunek został odkryty na murze jednej z dawnych cerkwi na terenie obozu (wcześniej był tam prawosławny klasztor!), Birecki uznał to za znak, że poszukiwany obraz Maryi Zwycięskiej winien łączyć elementy wizerunku wileńskiego i żyrowickiego. Udało się także znaleźć odpowiednią deskę, która pochodziła z ikonostasu zniszczonej cerkwi. Deska została przepołowiona: na jednej połowie powstał obraz, namalowany przez Michała Siemiradzkiego, który znajduje się obecnie w Sanktuarium św. Andrzeja Boboli, natomiast druga połowa posłużyła do wykonania płaskorzeźby, znajdującej się w kościele londyńskiej parafii pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli.

Wizerunki zostały poświęcone potajemnie w kozielskim obozie w Wielką Sobotę 1941 roku, 12 kwietnia.

Dalej oba wizerunki towarzyszyły jeńcom, gdy po opuszczeniu obozu trafili do Polskich Sił Zbrojnych, organizowanych przez generała Władysława Andersa. Różnymi drogami wizerunki dotarły do Jerozolimy, gdzie nasz obraz pozostał dłużej - aż do 1947 roku, kiedy wreszcie został wywieziony przez samego Bireckiego do Wielkiej Brytanii.

W Roku Maryjnym 1954 obraz odwiedził Rzym, gdzie został udekorowany - jak o tym donosiła emigracyjna prasa -"specjalnym medalem Ojca Świętego, którym były odznaczone sztandary najwybitniejszych sanktuariów świata". Wtedy obraz nie był jeszcze związany na stałe z żadnym sanktuarium...

Po śmierci Bireckiego w 1966 roku był przechowywany w rękach prywatnych: najpierw pod opieką marianisty, Stanisława Przyszlakowskiego, który przed śmiercią przekazał go ks. Zdzisławowi Peszkowskiemu, późniejszemu kapelanowi Federacji Rodzin Katyńskich.

Z nim obraz dotarł do Polski w 1988 roku, by w końcu, 16 kwietnia 2002 roku, dokładnie w 300. rocznicę zapoczątkowania kultu św. Andrzeja Boboli, trafić do jego stołecznego Sanktuarium.

Obraz został umieszczony w krypcie św. Andrzeja Boboli. Ufamy, że Zwycięska Królowa Różańca z Kozielska i św. Andrzej Bobola przyciągną do Sanktuarium nowe rzesze pielgrzymów nie tylko z Rodzin Katyńskich i Sybiraków, ale i z wielu innych wspólnot, czcicieli Matki Bożej i św. Męczennika.